Πρόγραμμα δραστηριοτήτων του BuenaVentura




ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΑ

  • Κυριακή 16:00-18:00


ΙΣΠΑΝΙΚΑ

  • Τρίτη 15:00-17:00 (προχωρημένοι)
  • Τετάρτη 15:30-17:30 (προχωρημένοι)
  • Τρίτη 18:30-20:30 (αρχάριοι)
  • Πέμπτη 18:30-20:30 (αρχάριοι)


ΙΑΠΩΝΙΚΑ

  • Παρασκευή 18:00-20:00
  • Κυριακή 18:00-20:00
  • Προβολές ιαπωνικών ταινιών κάθε Παρασκευή στις 20:00 



ΤΟΥΡΚΙΚΑ
  • Σάββατο 18:00-20:00



ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ
  • Δευτέρα 19:00-21:00



ΚΙΘΑΡΑ

  • Κυριακή 16:00-18:00


ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ (τρίχορδο)

  • Δευτέρα 15:15-17:15


ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

  • Τετάρτη 8:30


ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΝΕΥ
  • Τετάρτη 18:30


ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
  •  Τρίτη 20:00 (αρχάριοι 1)
  • Τετάρτη 18:30 (αρχάριοι 2)
  • Κυριακή 12:00 (προχωρημένοι)

Θα λειτουργήσουν επίσης: θεατρικό εργαστήρι, μαθήματα φωνητικής και τραγουδιού, ιταλικών, γαλλικών, σχεδίου και ζωγραφικής,  autocad, flash και web design.

Για τις τελευταίες φασιστικές επιθέσεις σε Χανιά και Θεσσαλονίκη

Τα ξημερώματα της Τετάρτης 16/12, ομάδα νεοναζί πραγματοποίησε εμπρηστική επίθεση στο Στέκι Μεταναστών στα Χανιά με αποτέλεσμα το τελευταίο να υποστεί πολύ μεγάλες καταστροφές. Προηγήθηκε ρίψη μολότοφ σε σπίτι αγωνιστή το προηγούμενο βράδυ, ενώ δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την επίθεση σε μετανάστες στο κέντρο της πόλης και στην κατάληψη Ρόζα Νέρα.

Το απόγευμα της Παρασκευής 18/12, φασίστες εισέβαλαν στο Στέκι της Ανοιχτής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών στη Θεσσαλονίκη χτυπώντας δύο άτομα και προκαλώντας ζημιές στο χώρο.

Οι τελευταίες φασιστικές επίθεσεις στρέφονται εναντίον όλων μας. Αποτελούν χτύπημα σε όλο το κίνημα, το οποίο βλέπουμε να γιγαντώνεται στην Ελλάδα από το Δεκέμβρη του 2008 και μετά. Δε θα σταθούμε στην υποκριτική στάση της αστυνομίας, όχι μόνο στην περίπτωση του Στεκιού Μεταναστών, αλλά και σε πλήθος αντίστοιχων περιπτώσεων που έχουν λάβει χώρα σε όλα τα μήκη και πλάτη της ελληνικής επικράτειας. Η ιστορία εξάλλου έχει αποδείξει ότι παρακρατικοί και φασίστες δρουν με την κάλυψη ή και μαζί με την ελληνική αστυνομία.

Βιώνουμε μία περίοδο όπου οι χώροι με ανοιχτή κοινωνική δράση πληθαίνουν και μαζικοποιούνται, όπως και οι δράσεις και οι πρωτοβουλίες στο δρόμο και σε κάθε γειτονιά. Στη μαζικοποίηση των δικών μας αντιστάσεων το κράτος και το παρακράτος απαντά με βία, προσαγωγές και τρομοκρατία. Αυτό είναι εξάλλου το δόγμα Χρυσοχοιδη: μηδενική ανοχή και δαιμονοποίηση του κινήματος αντίστασης.

Στέκι Μεταναστών στα Εξάρχεια, Στέκι Μεταναστών στα Χανιά, Ρόζα Νέρα, Σφεντόνα, Buena Ventura, Radio Revolt, Φάμπρικα Υφανέτ, Παλιό Εφετείο και Στέκι της Ανοιχτής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών είναι μόνο μερικές από τις επιχειρήσεις βίαιης καταστολής των αγώνων μας. Κρατικές ή παρακρατικές, οι επιθέσεις αυτές αποδείχτηκε ότι όχι μόνο δεν μας τρομάζουν, αλλά μας συσπειρώνουν και μας μαζικοποιούν.

Το Buena Ventura εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη του στους συντρόφους από το Στέκι Μεταναστών Χανίων και την Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών.  

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ.

ΒUENA VENTURA

Το πρόγραμμα προβολών για Φεβρουάριο.

Πέμπτη 4/2: Ο Λαβύρινθος του Πανά (Guillermo Del Torro, Μεξικό-Ισπανία, 2006, 112')

Κυριακή 7/2: Coffee and Cigarettes (Jim Jarmusch, ΗΠΑ, 2003, 95')

Πέμπτη 11/1: Ο Άνεμος χορεύει το κριθάρι (Ken Loach, Ιρλανδία-Αγγλία, 2006, 127')

Κυριακή 14/2: No man's land (Danis Tanovic, Βοσνία, 2001, 98')

Πέμπτη 18/2: Malcolm X (Spike Lee, ΗΠΑ, 1992, 202')

Κυριακή 21/2: Milk (Gus Van Sant, ΗΠΑ, 2008, 129')

Πέμπτη 25/2: Άδοξοι Μπάσταρδοι (Quentin Tarantino, ΗΠΑ, 2009, 153')

Κυριακή 28/2: Εναντίωση[Defiance] (Edward Zwick, ΗΠΑ, 2008, 137')

Όλες οι προβολές ξεκινούν στις 20:00

-buenaVentura Cinema Group-

Βόμβα στο Buena Ventura!





Τα ξημερώματα της Τρίτης 24-11 στις 3:55 το πρωί το Buena Ventura έγινε στοχος βομβιστικής επίθεσης. Ο τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκε ο μηχανισμός καταδεικνύει το ηθικό περιεχόμενο των δραστών που δεν είναι άλλο απ'αυτό του δολοφόνου, καθώς στόχος δεν ήταν μόνο το Buena Ventura αλλά ολόκληρη η γειτονιά.

Επιγραμματικά, έσπασαν τζάμια των γύρω πολυκατοικιών σε ακτίνα 15 μέτρων στα οποία επίσης καρφώθηκαν θραύσματα με άμεσο κίνδυνο για τις ζωές των ενοίκων της γειτονιάς καθώς επίσης θραύσματα χτύπησαν 3 αυτοκίνητα, πράγμα που τονίζει το δολοφονικό χαρακτήρα της επίθεσης, αφού γίνεται ολοφάνερο ότι οποιοσδήποτε τυχαίος περαστικός θα μπορούσε να ήταν θύμα της επίθεσης.

Η επίθεση αυτή αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου-πλαισίου καταστολής και άνθισης της παρακρατικής δράσης, κάτι που άλλωστε αποτελεί και παράδοση της Θεσσαλονίκης. Αρχίζει από τη δράση της "Καρφίτσα" και απολήγει στην τοποθέτηση του μηχανισμού στο Buena Ventura.
Γίνεται πλέον ολοφάνερο ότι στοχοποιούνται ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι, όπως άλλωστε έγινε και πριν από ένα εξάμηνο με την επίθεση στο στέκι των Αγωνιστικών Κινήσεων(Σφεντόνα). Ο τρόπος επίθεσης και η κατασκευή του εκρηκτικού μηχανισμού καταδεικνύει ότι πρόκειται για τους ίδιους δράστες, γεγονός που θέτει το εύλογο ερώτημα για το ποιός θα είναι ο επόμενος και ποιάς κλίμακας δράσης θα είναι αποδέκτης.

Τέτοιες επιθέσεις αποτελούν εκφάνσεις μιας φασίζουσας λογικής που στοχεύει στην τρομοκράτηση των αγωνιστών, μιας λογικής που βρίσκει κάλυψη και νομιμοποίηση σε πρακτικό επίπεδο από την ενορχηστρωμένη επίθεση που διεξάγει η εξουσία απέναντι σ'ότι γέννησε ο περασμένος Δεκέβρης.

Το κυνήγι μαγισσών, το πλαίσιο της μηδενικής ανοχής, η δαιμονοποίηση του αντιεξουσιαστικού κινήματος, τόσο από τα ΜΜΕ, όσο και από το κράτος, δια στόματος του "Προστάτη του Πολίτη" (Χρυσοχοίδη), δίνει το καλύτερο άλλοθι για την δράση κύκλων που λειτουργούν μέσα στο κράτος και παράλληλα με αυτό.
Στο πρόσωπό μας χτυπήθηκε όλο το κίνημα, καθώς θεωρούμε την επιλογή καθαρά τυχαία.

Στη θέση μας θα μπορούσε να ήταν οποιοσδήποτε διάλεγε το μονοπάτι του αγώνα και της αντίστασης.
Μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε ελεύθερος κοινωνικός χώρος, στέκι ή κατάληψη. Χτυπήθηκαν μέσα από εμάς όλα εκείνα τα κομμάτια της κοινωνίας που εξεγέρθηκαν το Δεκέμβρη καθώς ο συμβολισμός της ημερομηνίας δε μπορεί να θεωρηθεί τυχαίος, αφού είναι μετά τις μαζικές πορείες της 17 Νοέμβρη και 10 μέρες πριν τις 6 Δεκέμβρη, όπου συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Η απάντησή μας δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτή που έδωσε η ίδια η κοινωνία στην περσινή εξέγερση: Το κράτος και τα σκυλιά του δεν μας φοβίζουν.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους συντρόφους που βρέθηκαν μαζί μας από την πρώτη στιγμή. Το απόγευμα της Τρίτης μετά από συνέλευση στην οποία παρευρέθηκαν άνθρωποι από όλο το φάσμα του ριζοσπαστικού χώρου, αποφασίστηκε μικροφωνική ενημέρωσης το Σάββατο στην Καμάρα, πορεία τη Δευτέρα, ενώ κάθε μέρα θα υπάρχουν εκδηλώσεις οικονομικής υποστήριξης στο χώρο.




Ανακοίνωση του Κοινωνικού Χώρου για την Ελευθερία Μικρόπολις για την επίθεση στο Buena Ventura

Ως διαχειριστική συνέλευση του κοινωνικού χώρου για την ελευθερία Μικρόπολις θέλουμε να καταδικάσουμε με τον πιο απερίφραστο τρόπο την πρόσφατη θρασύδειλή και από τύχη όχι δολοφονική επίθεση, που έγινε με εκρηκτικό μηχανισμό στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Buena Ventura στη Διαλέττη 8 τα ξημερώματα της 24 Νοέμβρη .


Τέτοιες ενέργειες έχουν έναν σκοπό μόνο: Να εκφοβίσουν όσους και όσες επιθυμούν να συζητάνε δημόσια για τα προβλήματα της κοινωνίας και να αγωνίζονται για δικαιοσύνη και ελευθερία, και πιο άμεσα φυσικά αποσκοπούν στο να δημιουργήσουν κλίμα πανικού εν' όψει των κινητοποιήσεων από τον ένα χρόνο απ' την εξέγερση του περασμένου Δεκέμβρη. Έχουν σκοπό να αποπροσανατολίσουν από τα όσα διακυβεύτηκαν από την εξέγερση και συνεχίζουν να είναι το διακύβευμα για όσους αγωνίζονται. Με πάτημα την τρομοϋστερία που τα ΜΜΕ έχουν βαλθεί να διασπείρουν στην κοινωνία, επιδιώκουν να θολώσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση, ώστε να κρυφτούν πίσω από κάποιο «ξεκαθάρισμα λογαριασμών». Το βαθύ κράτος που μπορεί να δολοφονεί εν' ψυχρώ, να πετάει βόμβες σε ανοιχτούς κοινωνικούς χώρους (όπως συνέβη και στις 24 Φεβρουαρίου 2009 στο «Στέκι Μεταναστών» στα Εξάρχεια, εν ώρα εκδήλωσης) χωρίς να δίνει λογαριασμό, θα μας βρίσκει παντού και πάντοτε απέναντι του.


Τέτοιες ολοκληρωτικές ενέργειες είναι επικίνδυνες όχι μόνο για τους κοινωνικούς χώρους και την γειτονιά στην οποία βρίσκονται, αλλά συνολικά για τις ελευθερίες που αυτή η κοινωνία με τους αιματηρούς αγώνες του παρελθόντος απολαμβάνει: την ελευθερία της έκφρασης, της συνάθροισης, της διαμαρτυρίας. Κανένα φερέφωνο της αστυνομίας και του παρακράτους δεν έχει για εμάς το δικαίωμα να θέτει σε κίνδυνο αυτά τα δικαιώματα. Επίσης κανένα φερέφωνο του κράτους δεν μπορεί με την βία να ανακόψει όσα η εξεγερμένη συνείδηση γεννάει, όσα η εξέγερση του Δεκεμβρίου έθεσε σε αμφισβήτηση: το καθημερινό κενό της ζωής μέσα στον καπιταλισμό, το αποστειρωμένο εκπαιδευτικό σύστημα μέσα στο οποίο οι μαθητές ασφυκτιούν, τον κρατικό αυταρχισμό πάνω στη ζωή, τον αποκλεισμό και την βία σε βάρος των μεταναστών και άλλα που δεν χωράν σε μια ανακοίνωση.


Έχοντας υπ' όψη ότι τον τελευταίο καιρό έχουν ενταθεί οι επιθέσεις εναντίον κοινωνικών χώρων, καταλήψεων (όπως έγινε πρόσφατα στην Αθήνα στις καταλήψεις Λέλας Καραγιάννη 37 και Βίλα Αμαλίας και το καλοκαίρι στην Υφανέτ στη Θεσσαλονίκη) και στεκιών (όπως έγινε πριν από κάποιους μήνες στο στέκι των Αγωνιστικών Κινήσεων στην Θεσσαλονίκη, πάλι με εκρηκτικό μηχανισμό), και επίσης γνωρίζοντας και γνωστοποιώντας ότι μετά τον Δεκέμβρη έχουν γίνει πολλοί περισσότεροι οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι σε όλη την ελλάδα, καλούμε όσους επαγρυπνούν για την τύχη και την εξασφάλιση της ελευθερίας τους να σταθούν δίπλα μας:










 Ανακοίνωση του Στεκιού Μεταναστών για την επίθεση στο Buena Ventura

Τα ξημερώματα της 24ης Νοεμβρίου ο Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Buena Ventura, και μαζί της όλοι και όλες μας, τα στέκια, τα κινήματα, η πόλη, οι κάτοικοι, δεχτήκαμε μια βρώμικη επίθεση. Αυτοί που τοποθέτησαν τον εκρηκτικό μηχανισμό ήθελαν να καταστρέψουν, να τρομοκρατήσουν, να απειλήσουν -και δυστυχώς δεν φαίνεται ότι είχαν ιδιαίτερο πρόβλημα και να σκοτώσουν, αφού τα θραύσματα της βόμβας σκορπίστηκαν στα δωμάτια των γύρω κατοικιών.
Για μια ακόμα φορά τους τελευταίους μήνες, βόμβες, χειρομβομβίδες, σφαίρες, βιτριόλια, ρόπαλα ή γκαζάκια επιστρατεύονται ενάντια σε χώρους κινημάτων ή μεταναστών. Το ίδιο άρωμα παρακράτους, η ίδια εκκωφαντική σιωπή των κυριάρχων ΜΜΕ, η ίδια εξοργιστική ανοχή της Αστυνομίας. Για όλες αυτές τις βουβές, τρομοκρατικές, δολοφονικές επιθέσεις, καμία «εξάρθρωση οργάνωσης», καμία «αποκάλυψη γιάφκας», καμία πολύμηνη προφυλάκιση.
Δεν γνωρίζουμε ποιες από αυτές τις επιθέσεις τις ενορχηστρώνουν οι σκοτεινοί κύκλοι του ίδιου του κράτους και ποιες οι γνωστές φασιστικές συμμορίες. Γνωρίζουμε όμως ότι αυτή η βία παράγεται μέσα από την καλλιέργεια της επίσημης ένστολης τρομοκρατίας, την καταστολή των αγώνων, την ποινικοποίηση των ανθρώπων, μεταναστών ή ντόπιων. Το «μήνυμα» αυτής της βίας στρέφεται κυρίως ενάντια στην κοινωνία: την απειλεί να μην συναντηθεί με τα κινήματα, να μην βγει έξω από το σπίτι της, να μην ψάχνεται.
Το λάβαμε λοιπόν το μήνυμα. Αυτοί είναι με τον τρόμο και τις συμμορίες, με τη Θεσσαλονίκη του Γκοτζαμάνη, εμείς με την άλλη Θεσσαλονίκη, των μεταναστών, των κινημάτων, της αλληλεγγύης. Αυτοί είναι λίγοι και εμείς είμαστε πολλοί και πολλές, αυτοί είναι κρυμμένοι και εμείς είμαστε στους δρόμους και τις γειτονιές.
Εκεί δίνουμε και τα επόμενα ραντεβού μας: οι άνθρωποι και οι συλλογικότητες του Στεκιού Μεταναστών – Κοινωνικό Κέντρο, θυμίζοντας ότι και το αντίστοιχο Στέκι στην Αθήνα δέχτηκε πριν από λίγους μήνες δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα, συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις που θα οργανώσει η BuenaVentura την Πέμπτη και Παρασκευή για να καλύψει τις ζημιές που άφησε πίσω του το τυφλό χτύπημα, και καλούμε όλους και όλες να κατέβουν στην πορεία αλληλεγγύης τη Δευτέρα το απόγευμα. 

Συλλογικότητες και άτομα από το Στέκι Μεταναστών – Κοινωνικό Κέντρο

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, Εθελοντική Εργασία Θεσσαλονίκης, Πρωτοβουλία για Δικαιώματα των Κρατουμένων, Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης

1ο Φεστιβάλ Πολιτικού Ντοκυμαντέρ

ΠΕΜΠΤΗ 29/10 : ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ & ΚΙΝΗΜΑΤΑ

  • 18:00 Leaded/Unleaded: The State Unleashed doc (Indymedia Beirut, 2004, 40 min)
  • 19:00 Η εξέγερση της Oaxaca, doc ( Indymedia, 135 min)
  • 21:30 Paris 2005, doc (Εξάντας)
  • 22:30 Μια κραυγή το Δεκέμβρη, doc Κ. Κολημένος - Π. Καράγιωργας (Mediascope, 2009, Μικρού μήκους)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30/10: ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ - ΕΝΕΡΓΕΙΑ
  • 18:00 Νέα Ευγονική (12 min)
  • 18:30 Our Daily Breed (2005, 92 min) doc (Nikolaus Geyrhalter Filmproduktion)
  • 20:30 Πυρηνικά (μικρού μήκους)
  • 21:00 Darwin's Nightmare (2005, 107 min) doc (Hubert Sauper, Mille er Une Productions)
ΣΑΒΒΑΤΟ 31/10: ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
  • 18:00 No Passaran (28 min) doc
  • 18:30 A Place Called Chiapas (1998, 89 min) doc (Nettie Wild, British Columbia Arts Council)
  • 20:30 Spezzano Albanese (David Rappe, 35 min) doc
  • 21:30 La Batalla de Euskalduna (1985 35 min) doc ( J.A. Pascual, Canal 6)
  • 22:00 Κυνήγι Θησαυρού (99 min) doc
ΚΥΡΙΑΚΗ 1/11: ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ - ΘΩΡΑΚΙΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ
  • 18:00 Dirty Pretty Things (BBC 2002, 97 min) ταινία (Stephen Frears, British Broadcasting Corporation)
  • 20:00 In This World (2002, 88 min) ταινία (Michael Winterbottom, Film Consortium)
  • 22:00 Bridges (SEARAC, 1998, 12 min) doc
  • 22:30 The Visitor (2007, 104 min) ταινία (Thomas McCarthy, Groundswell Productions)
ΔΕΥΤΕΡΑ 2/11: ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
  • 18:00 Workingmen's Death (2005, 122 min) doc (Michael Glawogger, Arte)
  • 20:00 Megacities (1998, 90 min) doc (Michael Glawogger, Fama Film AG)
  • 22:00 The Corporation (2003, 145 min) doc (Mark Achbar, Big Picture Media Corporation)
ΤΡΙΤΗ 3/11: ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ COSMOPOLITAN
  • 19:00 Il Corpo delle Donn (2009, 25 min) doc (Lorella Zanardo)
  • 20:00 Bellissima (L. Visconti, 1951) ταινία
  • 22:00 Masculin fiminin: 15 faits pricis, ταινία (Jean-Luc Godard, Anouchka Films, 1966, 110min)



4ο Βαλκανικό Αναρχικό Φεστιβάλ Βιβλίου


20/4/2009

Μετά την απόφαση της γενικής συνέλευσης των συμμετεχόντων στο 3ο Βαλκανικό Αναρχικό Φεστιβάλ Βιβλίου στη Σόφια τον Ιούνιο του 2008,

παρουσιάζουμε με χαρά το

4ο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΒΛΙΟΥ
(27-31 Μάη 2009)


ΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
Στη Θεσσαλονίκη: Τετάρτη 27 και Πέμπτη 28 Μάη
Στην Αθήνα: Παρασκευή 29, Σάββατο 30 και Κυριακή 31 Μάη

Καλούμε ελευθεριακούς και αναρχικούς εκδότες και συντρόφους από τα Βαλκάνια και όχι μόνο

Το γενικό θέμα των παρουσιάσεων του φεστιβάλ βιβλίου είναι:
"Από τα Βαλκάνια της εκμετάλλευσης και του εθνικισμού
στα Βαλκάνια της αλληλεγγύης και των αγώνων"


Το πρόγραμμα μέχρι στιγμής:

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ:
18.00: Έκθεση φωτογραφίας: οδοιπορικό στα Βαλκάνια
19.00: Ο βετεράνος αγωνιστής Αλεξάντερ Νάκοφ μιλάει για την ιστορία του Βουλγαρικού Αναρχικού Κινήματος
20.30: Ο αγωνιστής Martin Lux (Class War-Antifa) μιλάει για το αντιφασιστικό κίνημα στη Βρετανία τις δεκαετίες '70 και '80, αλλά και για τα σύγχρονα κοινωνικά κινήματα.
22.00: Ζωντανή μουσική από τα Βαλκάνια - Vagabonds, Συνοριογραμμή

ΠΕΜΠΤΗ:
19.00: Σπύρος Μαρκέτος/Λουκής Χασιώτης /Andrej Grubačić (ιστορικοί από την Ελλάδα και τη Σερβία): “Τα Βαλκάνια του εθνικισμού και τα Βαλκάνια της αλληλεγγύης”
22.00: Ζωντανή μουσική από τα Βαλκάνια - Yarim Baildsa Kokorec, Ensemble Grande Minor



ΑΘΗΝΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:
18.00: Ανοιχτή συνέλευση-workshop: παρουσίαση των συμμετεχόντων / ελευθεριακές εκδόσεις στα Βαλκάνια – προβλήματα, προοπτικές, συνεργασία / το επόμενο βαλκανικό αναρχικό φεστιβάλ βιβλίου


ΣΑΒΒΑΤΟ:
19.00: Ο αγωνιστής Martin Lux (Class War-Antifa) μιλάει για το αντιφασιστικό κίνημα στη Βρετανία τις δεκαετίες '70 και '80, αλλά και για τα σύγχρονα κοινωνικά κινήματα.
20.30: Νέστορ Μαχνό (προβολή ταινίας και παρουσίαση του βιβλίου Οι Δρόμοι του Νέστορ Μαχνό)

ΚΥΡΙΑΚΗ:
12.00: Andrej Grubačić - Το αναρχικό κίνημα στα Βαλκάνια


ΤΟΠΟΣ:
Θεσσαλονίκη,: πλατεία Ροτόντας
Τετάρτη 6μμ-12 και Πέμπτη 6μμ-12
Αθήνα: [φιλοξενείται από το Φεστιβάλ της εφημερίδας Βαβυλωνία, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, οδ. Πειραιώς], Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟ ΠΡΩΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Για περισσότερες πληροφορίες:: balkanbookfair@gmail.com

.
Πρώτο Βαλκανικό αναρχικό φεστιβάλ βιβλίου, Λουμπλιάνα-Σλοβενία, 2003. κείμενο, φωτογραφίες
Δεύτερο Βαλκανικό αναρχικό φεστιβάλ βιβλίου, Ζάγκρεμπ-Κροατίαa, 2005. συνοπτική αναφορά
Τρίτο Βαλκανικό αναρχικό φεστιβάλ βιβλίου, Σόφια-Βουλγαρία, 2008. Κάλεσμα, Φωτό: 1, 2

Ελεύθερα Μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής

ΥΛΙΚΑ


για ασπρόμαυρο:
μπλοκ, 2 μολύβια "2Β", ξύστρα, βελόνα, σβήστρα

ή

τάβλα ελεύθερου σχεδίου, 10 Eggre, clips (4), κάρβουνα λεπτά, κοπίδι, σβήστρα, "ψωμάκι", βελόνα


για χρώμα:
ακρυλικά χρώματα σε: άσπρο, μπλε, κόκκινο, κίτρινο, μαύρο,sienna, 2 πινέλα -ένα για μεγάλες επιφάνειες κι ένα για λεπτομέρειες, παλέτα πλαστική, μπλοκ για χρώμα ή τάβλα ελεύθερου σχεδίου και 3-4 χαρτόνια για χρώμα - 50x70 όλες οι διαστάσεις

Ελεύθερα Μαθήματα Αραβικών

Αρχίζουν στο buenaVentura ελεύθερα μαθήματα γνωριμίας με την αραβική γλώσσα.

ΝΤΟΥΡΡΟΥΤΙ ΜΠΟΥΕΝΑΒΕΝΤΟΥΡΑ


Γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου του 1896 στο Λεόν, μια ορεινή περιοχή στην κεντρική Ισπανία. Παράτησε το σχολείο στα 14 του χρόνια για να εργαστεί ως μαθητευόμενος μηχανικός πρώτα στο σιδεράδικο ενός σοσιαλιστή θείου του και ύστερα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Λεόν. Επαιξε ενεργό ρόλο σε αυτή την απεργία των σιδηροδρομικών το 1917, η οποία μετατράπηκε σε γενική απεργία όταν η κυβέρνηση αρνήθηκε να αποδεχθεί τους όρους της συμφωνίας στην οποία κατέληξαν οι εργοδότες και η σοσιαλιστική συνδικαλιστική ένωση UGT. Η γενική απεργία κράτησε τρεις μέρες και συνετρίβει από το στρατό, με απολογισμό 70 νεκρούς, 500 τραυματίες και 2000 εργάτες που φυλακίστηκαν.

Ο Ντουρρούτι για να αποφύγει τη σύλληψη διέφυγε στη Γαλλία όπου εργάστηκε
στο Παρίσι ως μηχανικός μέχρι τις αρχές του 1920. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ισπανία, στο Σαν Σεμπαστιάν και ήρθε σε επαφή με την τοπική αναρχική ομάδα «Λος Ζουστισιέρος». Μετά από μια αποτυχημένη ανατίναξη των θερινών βασιλικών ανακτόρων κατέφυγε στη Βαρκελώνη όπου το αναρχικό κίνημα, καθώς επίσης και το συνδικαλιστικό, υφίστατο μια κτηνώδη καταστολή, ενώ τα περισσότερα μέλη του ήταν στη φυλακή ή είχαν εκτελεστεί. Η κρατική τρομοκρατία εναντίον των εργατών της αναρχοσυνδικαλιστικής CNT και του αναρχικού κινήματος, είχε αποτέλεσμα αναρχικοί όπως ο Ντουρρούτι και ο φίλος του Ασκάσο, αρτεργάτης από την Καταλονία, ανταπάντησαν στην βία με βία, στη δολοφονία με δολοφονία. Μεταξύ 1919 και 1922, σχεδόν κάθε γνωστός αναρχικός ή συνδικαλιστής είτε δολοφονήθηκε από πιστολέρος που είχε προσλάβει η κυβερνητική ομοσπονδία εργοδοτών, είτε σκοτώθηκε ενώ προσπαθούσε να δραπετεύσει από την φυλακή.

Το κύριο όργανο υλοποίησης της καταστολής και της τρομοκρατίας, που ξεκίνησε το 1920, ήταν η κυβέρνηση του Ντάτο και ο Ασκάσο με τον Ντουρρούτι αποφάσισαν να τον δολοφονήσουν. Ο Ντάτο πράγματι δολοφονήθηκε στη Μαδρίτη το 1921, απ' ότι λέγεται από αναρχικούς - όχι όμως από τον Ασκάσο ή τον Ντουρρούτι. Ωστόσο το 1923 θα δολοφονήσουν τον καρδινάλιο της Σαραγόσας που υποστήριζε και οικονομικά την καταστολή των αναρχικών και της CNT.



Με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Πρίμο ντε Ριβέρα ο Ντουρρούτι και ο Ασκάσο θα αναγκαστούν να διαφύγουν στο εξωτερικό. Αρχικά πήγαν στην Αργεντινή, αλλά σχεδόν αμέσως, η αστυνομία άρχισε να τους κυνηγά και έτσι αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν. Οι ισπανικές αρχές είχαν προφανώς προειδοποιήσει όλες τις κυβερνήσεις της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής. Κατέφυγαν κυνηγημένοι στη Χιλή, στην Ουρουγουάη και το Μεξικό, μια και η κυβέρνηση της Αργεντινής τους καταδίκασε σε θάνατο σαν αναρχικούς ταραχοποιούς. Ενώ ο Ντουρρούτι βρισκόταν ακόμη στη Νότιο Αμερική, πολλοί αναρχικοί αγωνιστές συγκεντρώθηκαν στη Γαλλία και αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν περιστασιακές επιδρομές στην Ισπανία περνώντας παράνομα τα σύνορα. Αυτή η δραστηριότητα, είχε φυσικά την υποστήριξη των Γάλλων αναρχικών. Συνακόλουθα, ο Ασκάσο και ο Ντουρρούτι αποφάσισαν να πάνε στη Γαλλία, καθώς, εκτός των άλλων, ο Ντουρρούτι γνώριζε το Παρίσι καλά. Εγκαταστάθηκαν στο Παρίσι και Ο Ντουρρούτι άνοιξε ένα βιβλιοπωλείο. Σ' αυτή την πόλη θα συναντούσε για πρώτη φορά τον Νέστορα Μάχνο.

Λίγους μήνες αργότερα, το 1924, ο βασιλιάς της Ισπανίας Αλφόνσος XIII, επισκέφθηκε το Παρίσι. Ο Ασκάσο και ο Ντουρρούτι επιχείρησαν να τον δολοφονήσουν αλλά δεν τα κατάφεραν και τελικά συνελήφθησαν. Παρέμειναν και οι δυο στη φυλακή για ένα χρόνο. Όταν πλησίαζε η αποφυλάκιση τους, η Αργεντινή ζήτησε την έκδοση τους προκειμένου να εκτελεστεί η θανατική ποινή στην οποία είχαν καταδικαστεί. Ωστόσο, το γαλλικό αναρχικό κίνημα άρχισε μια τεράστια ελευθεριακή εκστρατεία υπέρ αυτών και κατάφερε να απορριφθεί η αίτηση των αρχών της Αργεντινής. Τελικά στις 19 Ιουλίου 1925 αποφυλακίστηκαν, αλλά τους δόθηκε προθεσμία δυο εβδομάδων για να εγκαταλείψουν την χώρα. Το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο αρνήθηκαν την χορήγηση πολιτικού ασύλου και έτσι πήγαν στην Γερμανία, όπου εκείνη την εποχή βρισκόταν στην εξουσία μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση. Ομως και οι σοσιαλδημοκράτες αρνήθηκαν να τους επιτρέψουν την είσοδο στη χώρα.


Στη συνέχεια, ο Ντουρρούτι και ο Ασκάσο επέστρεψαν παράνομα στην Γαλλία. Για μια ακόμα φορά έζησαν κρυμμένοι στο Παρίσι και ύστερα στη Λυόν. Εντοπίσθηκαν από την αστυνομία και καταδικάστηκαν σε εξάμηνη φυλάκιση. Αφού εξέτισαν την ποινή τους, έζησαν ξανά παράνομα για ένα διάστημα στο Βέλγιο. Το 1927 ο Ντουρρούτι πήγε στο Βερολίνο όπου έμεινε στο σπίτι του γνωστού Γερμανού αναρχικού Αουγκουστίν Σοϋχυ. Τελικά όμως η στάση της Βελγικής κυβέρνησης μεταστράφηκε και χορήγησε άδεια παραμονής τόσο στον Ασκάσο, όσο και στον Ντουρρούτι. Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιπλάνησης από χώρα σε χώρα, οι σοβιετικές αρχές, τους πρόσφεραν άσυλο στην ΕΣΣΔ,, αλλ
ά αρνήθηκαν. Προφανώς ο Μάχνο θα πρέπει να τους είχε προειδοποιήσει για την σταλινική φιλοξενία.

Μετά την πτώση της ισπανικής μοναρχίας, τον Ιούλιο του 1931, ο Ασκάσο και ο Ντουρρούτι επέστρεψαν στην Ισπανία. Η χώρα βρισκότανε σε επαναστατικό αναβρασμό και ο
ι απεργίες έπαιρναν συχνά τη μορφή της εξέγερσης.Στη Βαρκελώνη οι απεργοί οικοδόμοι συγκρούστηκαν με την Φρουρά Εφόδου και είχαν αρκετά θύματα. Ακολούθησε απεργεία στο Τηλεφωνικό Κέντρο, αλλά η διεύθυνση κήρυξε λοκ άουτ. Μια βδομάδα αργότερα, μια απεργία στη Σεβίλλη είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία 30 απεργών και τον τραυματισμό άλλων 300 από τον στρατό.Επίσης, άλλοι 3 εργάτες σκοτώθηκαν απ' τους στρατιωτικούς στο Σαν Σεμπαστιάν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αρκετοί ακτιβιστές της FΑΙ, συμπεριλαμβανομένων των Ασκάσο και Ντουρρούτι, έκαναν επιδρομές σε τράπεζες, προκειμένου να συγκεντρώσουν χρήματα για τους εργάτες και το κίνημα. Η περίφημη επίθεση του Ντουρρούτι στην Τράπεζα της Ισπανίας, στη Χιχόν, ήταν το αποκορύφωμα. Ωστόσο, αυτός ποτέ δεν κράτησε ούτε μια δεκάρα για τον εαυτό του.

Τον Ιανουάριο του 1932, η καταλάνικη ομοσπονδία της FΑΙ μαζί με το Εργατικό Κόμμα Μαρξιστικής Ενοποίησης-ΡΟUM οργάνωσαν μια εξέγερση σε ολόκληρη την Καταλονία. Όμως ο στρατός την κατέστειλε και περίπου 120 γνωστοί αναρχικοί και αριστεροί, μεταξύ των οποίων ο Ντουρρούτι και ο Ασκάσο συνελήφθησαν και εκτοπίστηκαν στην ισπανική Γουϊνέα, άνευ δίκης. Μετά την επιστροφή του στην Ισπανία εργάστηκε σε εργοστάσιο της Βαρκελώνης και εντάχθηκε στο συνδικάτο των εργατών υφαντουργίας. Εκανε ομιλίες σε δημόσιες συγκεντρώσεις και συμμετείχε στο οργανωτικό έργο του συνδικάτου και του αναρχικού κινήματος γενικότερα. Ομως, η αστυνομία τον συλλάμβανε ξανά και ξανά, θέτοντας τον υπό κράτηση χωρίς να έχει καμιά κατηγορία εναντίον του.

Το τελευταίο μεγάλο κεφάλαιο της ζωής του Ντουρρούτι άρχισε να γράφετε όταν στις 11 Ιούλη, μια ομάδα φαλαγγιτών κατέλαβε τον ραδιοφωνικό σταθμό της Βαλένθια και μετέδωσε μια ανακοίνωση που ανέφερε: «Εδώ ράδιο Βαλένθια! Η ισπανική Φάλαγγα κατέλαβε τον ραδιοφωνικό σταθμό με τη δύναμη των όπλων, αύριο θα συμβεί το ίδιο στους ραδιοφωνικούς σταθμούς ολόκληρης της Ισπανίας». Ο ισπανικός εμφύλιος μόλις είχε ξεκινήσει.

Ξημερώματα της 17ης Ιουλίου ο στρατηγός Φράνκο ανέλαβε την ηγεσία των Μαυριτανών και των ανδρών της λεγεώνας των ξένων στο ισπανικό Μαρόκο και εξέδωσε μια διακήρυξη προς τον στρατό και το έθνος κάνοντας έκκληση να συνταχθούν στο πλευρό του για την εγκαθίδρυση εθνικιστικού κράτους στην Ισπανία. Τις επόμενες τρεις μέρες τάχθηκαν μαζί του και οι πενήντα στρατιωτικές φρουρές, με την υποστήριξη της Φάλαγγας, της πλειοψηφίας των γαιοκτη
μόνων, της αριστοκρατίας, των μεγαλοαστών και, φυσικά, της Καθολικής Εκκλησίας.

Στη Βαρκελώνη, η στρατιωτική ανταρσία ξέσπασε στις 19 Ιουλίου. Ο Ντουρρούτι, ο οποίος δεν είχε ακόμα αναρρώσει από την εγχείρηση ακούγοντας για την ανταρσία έφυγε αμέσως οπό το νοσοκομείο και ενώθηκε με τους εργάτες στα οδοφράγματα. Κατά τη διάρκεια της νύχτας της 19ης Ιουλίου, τόσο οι αναρχικοί όσο και τα μέλη του POUM απαλλοτρίωσαν τουφεκιά και δυναμίτες. Επίσης, άρπαξαν όσο οχήματα μπόρεσαν να βρουν. Στις 20 Ιουλίου ο Ασκάσο και ο Ντουρρούτι πήραν μέρος σε μια επίθεση αναρχικών στον στρατώνα Αταρανθάρας. Οι φιλοφασιστικές δυνάμεις, μετά από μια σφοδρή και παρατεταμένη ανταλλαγή πυρών, παραδόθηκαν. Ο φίλος και σύντροφος, όμως, του Ντουρρούτι, ο Ασκάσο, σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης. Μετά την επίθεση στον στρατώνα, οι αναρχικοί εργάτες επιτέθηκαν στο ξενοδοχείο Κόλον. Η πολιορκία διήρκεσε 36 ώρες και ο Ντουρρούτι ήταν απ' τους πρώτους που μπήκαν στο κτίριο. Το βράδυ της 20ης Ιουλίου η φασιστική ανταρσία στη Βαρκελώνη είχε συντριβεί εντελώς.

Την επόμενη μέρα ο γραμματέας της CNT Γκαρθία Ολιβέρ και ο Ντουρρούτι επισκέφθηκαν τον πρόεδρο της Καταλονίας Κομπάνυς, ο οποίος παραδέχθηκε ότι η CNT και οι αναρχικοί δεν είχαν ποτέ την μεταχείριση που τους άξιζε και πως ήταν τώρα κύριοι της πόλης. Τους έκανε έκκληση να τον αποδεχθούν ως ηγέτη της καταλανικής κυβέρνησης, στην οποία τους κάλεσε να λάβουν μέρος. Ο Γκαρθία Ολιβέρ δέχθηκε και έγινε ο πρώτος αναρχικός υπουργός Δικαιοσύνης παγκοσμίως!

Ουσιαστικά, πάντως, το κυβερνητικό έλεγχο στην Καταλονία τον ασκούσε η {Αντιφασιστική Επιτροπή Πολιτοφυλακής}, η οποία αποτελείτο από την CNT, την FΑΙ, την UGT και το ΡΟUΜ. Η συγκεκριμένη επιτροπή ανέθεσε στον Ντουρρούτι να οργανώσει μια αντιφασιστική πολιτοφυλακή, η οποία έγινε γνωστή ως {Ταξιαρχία Ντουρρούτι}. Η δύναμη της ταξιαρχίας του Ντουρρούτι αρχικά ήταν 1.000 άνδρες, σύντομα όμως η δύναμη της σχεδόν δεκαπλασιάστηκε. Ηταν
ως τότε η μεγαλύτερη και ισχυρότερη μονάδα του αντιφασιστικού στρατοπέδου αποτελούμενη από εθελοντές. Στις 23 Ιουλίου εξαπέλυσε την επίθεση στην Αραγωνία και ήδη στις αρχές του Αυγούστου βρισκόταν έξω από τη Σαραγόσα. Ανέκοψε την προέλαση της όταν ο διορισμένος από τη Μαδρίτη επικεφαλής των δημοκρατικών δυνάμεων στο μέτωπο της Αραγονίας έπεισε τον Ντουρρούτι ότι υπήρχε κίνδυνος να αποκοπεί απ' τις άλλες ταξιαρχίες. Αργότερα, όμως, επανέλαβε την επίθεση εναντίον της πόλης και κατά τη διάρκεια της ο καθεδρικός ναός έγινε παρανάλωμα του πυρός.

Σε μια συνέντευξη που έδωσε εκείνες τις μέρες σε έναν Ρώσο δημοσιογράφο ο Ντουρρούτι είπε χαρακτηριστικά. «Είναι πιθανό να επιζήσουν μόνο εκατό από εμάς, αλλά με αυτούς τους εκατό θα μπούμε στη Σαραγόσα και θα ανακηρύξουμε τον ελευθεριακό κομμουνισμό. Θα είμαι ο πρώτος που θα μπει. Θα ανακηρύξουμε την ελεύθερη κομμούνα. Δεν θα υποταχθούμε ούτε στην Μαδρίτη ,ούτε στη Βαρκελώνη, ούτε στον Αθάνια, ούτε στον Κομπάνυς. Θα δείξουμε σε σας τους μπολσεβίκους πώς γίνεται μια επανάσταση».

Στις αρχές του Νοεμβρίου του 1936 ο Φράνκο εξαπέλυσε τη μεγάλη επίθεση εναντίον της Μαδρίτης. Τέσσερις στρατιές που αποτελούνταν κυρίως από Μαυριτανούς και άντρες της Λεγεώνας των Ξένων με τη συνδρομή γερμανικών και ιταλικών βομβαρδιστικών πολιόρκησαν την ισπανική πρωτεύουσα. Από τις 16 Νοέμβρη και μετά η Μαδρίτη βομβαρδιζόταν μέρα νύχτα, ενώ είχε αποκοπεί τελείως οπό την υπόλοιπη Ισπανία.

Σε αυτή την απελπιστική κατάσταση ο Ντουρρούτι αποφάσισε ν' αποσύρει από το μέτωπο της Αραγονίας 4.000 μέλη της Ταξιαρχίας του, προκειμένου να σπεύσει σε βοήθεια της πρωτεύουσας. Στις 20 Νοεμβρίου, όμως, καθώς έβγαινε από το αυτοκίνητο του στην περιοχή της Πανεπιστημιούπολης μια αδέσποτη σφαίρα τον έπληξε στο πίσω μέρος του κεφαλιού, σκοτώνοντας τον ακαριαία. Παραμένει ακόμη άγνωστο από ποιον προερχότανε αυτή η σφαίρα. Ορισμένοι αναρχικοί συγγραφείς κατηγόρησαν τον Γάλλο σταλινικό Αντρέ Μάρτυ, διότι εκεί κοντά ήταν οι θέσεις της κομμουνιστικής Διεθνής Ταξιαρχίας, άλλοι ισχυρίστηκαν ότι εκπυρσοκρότησε το όπλο ενός αναρχικού. Σύμφωνα, πάντως, με τον οδηγό του Ντουρρούτι το πιθανότερο είναι να σκοτώθηκε από κάποιο Μαυριτανό του Φράνκο, διότι εκείνη τη στιγμή εξαπέλυαν μια ακόμη επίθεση εναντίον του προαστίου της Μαδρίτης.

Η σωρός του μεταφέρθηκε στις 22 Νοεμβρίου στην Βαρκελώνη, συνοδευόμενη από συμπολεμιστές του.. Εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα μέχρι την επόμενη μέρα. Χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν δίπλα από το ανοικτό φέρετρο, το οποίο βρισκότανε στα γραφεία της περιφερειακής επιτροπής της CNT. Οταν ξεκίνησε η νεκρική πομπή η μπάντα έπαιζε τον αναρχικό ύμνο «Τα Παιδία του Λαού». Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ύψωσαν τις γροθιές τους εν είδει χαιρετισμού. Τον επικήδειο εκφώνησε ο αναρχικός υπουργός δικαιοσύνης Γκαρθία Ολιβέρ, ενώ ο Ρώσος σύμβουλος δήλωσε ότι ήταν βαθιά συγκινημένος. Την κηδεία του Ντουρρούτι υπολογίζεται ότι παρακολούθησαν περίπου 500.000 άνθρωποι.

«Ήμουν αναρχικός σε όλη μου την ζωή και ελπίζω ότι είμαι και τώρα. Θα το θεωρούσα πράγματι πολύ θλιβερό να γινόμουνα στρατηγός και να εξουσιάζω ανθρώπους με στρατιωτική πυγμή... Πιστεύω όπως πάντα στην ελευθερία που στηρίζεται στην αίσθηση ευθύνης. Θεωρώ την πειθαρχία απαραίτητη αλλά θα πρέπει να είναι αυτοπειθαρχία, εμπνεόμενη από ένα κοινό σκοπό και ένα ισχυρό αίσθημα συντροφικότητας».





(Το παραπάνω κείμενο είναι αναδημοσίευση από το http://stavrochoros.pblogs.gr/2008/02/ntoyrroyti-.html)

BuenaVentura, λοιπόν.

Καλό κατευόδιο.
Όταν ο Θερβάντες έγραφε τον Δον Κιχώτη, περιέγραφε τη ματαιότητα του ιδεώδους του ανθρωπισμού, ένα ιδεώδες που ξεπήδησε και αναδείχθηκε στην καρδιά της Αναγέννησης και προάσπιζε τη δυνατότητα του ανθρώπου να πράξει το καλύτερο.

Όμως σύντομα το ιδεώδες άρχισε να καταρρέει και τη θέση του να καταλαμβάνουν τα συγκρουόμενα συμφέροντα. Έτσι, ο ιππότης της καλοσύνης απέκτησε στο έργο του Ισπανού έναν πραγματιστή σύντροφο και κίνησε πλέον για την Ουτοπία, βαδίζοντας σε έναν δρόμο σπαρμένο με φανταστικούς ανεμόμυλους.

Πολλά χρόνια πριν, ο Όμηρος περιγράφει στην "Οδύσσεια" έναν ήρωα με πολλά παρόμοια χαρακτηριστικά. Εκεί ο Οδυσσέας συνειδητοποιεί ότι όσος κι αν είναι ο πόθος του για τον προορισμό, η ουσία κρύβεται στο ταξίδι.

Πολύ αργότερα, το αντιεξουσιαστικό κίνημα θα έρθει για να συνδέσει την ψυχή του με τον ανθρωπισμό, αλλά και να προσπαθήσει να αποδείξει ότι η διαδικασία του δεν είναι ουτοπική. Κάπως έτσι λοιπόν διαλέγουμε την ομορφιά του ταξιδιού, κι ας κυνηγάμε ανεμόμυλους κι ας ψιθυρίζουν ειρωνικά στα αυτιά μας οι κάθε λογής Σάντσοι. Άλλωστε, όπως λέει κι ο ίδιος ο ποιητής, οι Δον Κιχώτηδες παν μπροστά και οι Σάντσοι ακολουθούνε.

... "Buena Ventura"

Οδός ονείρων, ένα αφιέρωμα στο Μάνο Χατζιδάκι




Ένα οπτικοακουστικό αφιέρωμα στη ζωή, το έργο αλλά και τις πολιτικές τοποθετήσεις του Μάνου Χατζιδάκι, ενα κομμάτι της ζωής του που είναι σχετικά άγνωστο και παρεξηγημένο. Η εκδήλωση περιλαμβάνει προβολές video καθώς και ζωντανή μουσική του Μάνου από μαθητές του Μουσικού Λυκείου Σερρών. Έχει ήδη παρουσιαστεί στον Ελευθεριακό Κοινωνικό Χώρο Adelante στην Κομοτηνή και στον Ανοιχτό Κοινωνικό Χωρο Ζερμινάλ στις Σέρρες.

 

blogger templates | Make Money Online